Цагаан сар

Саяхан монголчууд бид үндэсний их баяр болох Цагаан сараа нэлээн нижгэр тэмдэглэж өнгөрлөө.
Блогчид маань том баяраараа нүд чих тавин байж, тэндээс харсан зүйлээсээ нэлээд юм бичих санаа авсан бололтой. Хэний ч блогруу орсон энэ тухай аанай л нэг байж байх юм. Гэхдээ ихэнх нь л манайхан ганц баяр гээд хэтэрхий их үрэлгэн зан гаргаж байна гээд л халаглаад байна. Харин зарим учир мэдэхгүй нь энэ баярын мөн чанрыг мэдэхгүй нэлээн гайхаж, тээр шааж байгаа бололтой.

Энэ хөл хөөр болж тэмдэглээд байгаа үндэсний баяр маань олон янзын давуу болоод, сайн сайхныг билэгдсэн билэгдлийн утга агуулгатай байдаг юм билээ шүү. Үүнээс өөрийн үгээр хүргэх гээд үзвье.

1. Эртнээс, бүр Чингисээс ч өмнө тэмдэглэж ирсэн төрт ёсны баяр болохыг "Мөнх Тэнгэрийн Хүчин Дор" киноноос үзэж мэдсэн билээ би. (мэдээж Нууц Товчоо эд нараас харж байгаад, баримт сэлтэнд тулгуурлаж л энэ киног хийсэн байлгүй. Яах аргагүй монгол үндэстний баяр)
2. Хамаг тоос шороогоо гөвж цэвэр цэмцгэр болох (Хуучим юм ул болж, шинэ юм зул болно гэсэн үг. Өнгөрсөн жилийн алдаа оноогоо бүр мөсөн өнгөрсөн ондоо үлдээж, шинэ сэтгэлээр, шинэ эрчээр шинэ ондоо орохыг билэгдэнэ)
   
3. Хавар цаг айлчлан ирж, мал аж ахуйн хувьд шинэ жил эхэлж, таван хошуу мал төллөж эхэлж байгааг угтан баярлах, үүгээр зогсохгүй бүх хүн нэг нас нэмсний баяр (мэдээж монгол орон эртнээс нүүдлийн мал аж ахуйт орон учир нэлээд нөлөөтэй, нэршил нь энэ хэсэгээс үлэмж харааралтай байх гэж бодож байгаа)
4. Хотол олноороо ахмад буурлууддаа зочлон, амар мэндийг нь эрэн золгох (Өтгөс буурлуудынхаа ачийг санаж хүндэтгэж байгаа, тэднээс ухаант үгсийг сонсож, захиас сургааль авах ...)
5. Төрөл саднаараа айлчлан золгох (Энд хүүхэд багачуудаа дагуулан байж, төвөг тээр болж байгааг ч үл анзааран золголт хийж байдгийн учир байгаа юм. Учир юу гэвэл том бага гэлтгүй хүмүүс өөрсдийн төрөл саднаа мэдэлцэж танилцана гэсэн үг. Энэ нь, энэ бол манай удмын хүн, та хоёр гэрлэж болохгүй гэсэн ургийн цусны бүтцийг хамгаалах санааг агуулж цус ойртох, бас бус зүйлийг сэргийлж байгаа байх л даа. Дээхэн үед шинийн хоёронд төрлүүдээрээ тойрч сууж байгаад ургийн бичгээ үргэжлүүлэн хөтөлдөг байсан гэнэ билээ)
6. Өөрт байгаа идээ ундаагаараа ирсэн зочид гийчдийг дайлж, элбэг хангалуунаар зочлох
7. Хүн бүрийн гарыг цайлгах (өгөх нь авахаасаа илүү ерөөлтэй гэж мэддэг болохоор тэр)
   

За за миний мэдэж байгаа юм энэ төдийхөн л байх шив дээ. Та нарт бас илүү мэдэх зүйл байвал нэмэрлээрэй гэж хүсье.

Бас төгсгөлд нь, бид энэ баяраараа учиргүй тансаглаад байгаа мэт харагдах нь ч аргагүй байх л даа. Миний бодлоор Цагаан сарын өнгөөр тухайн айлын тэр жилийн өнгө тодорхойлогдоно гэсэн бэлэгдэл байдаг болохоор тэр жилийнхээ өнгийг сайн сайхан байгаасай л гэж ингэж байна аа гэж.

Сар шинийн бэлтгэл

Би бүр залхаад, цагаан сараар бууз хийхийн лайг ээ гэж үглээд, нэг шинэ хоолны жор ч юм уу гаргая гэсэн чинь эгч харин юун тийм юм байдаг юм. Цагаан сар гэдэг чинь золгож, зочлохын хажуугаар идээ ундаагаараа дайлах давхар бууз гэсэн нэгээхэн салшгүй хэсэгтэй байдаг байхгүй юу гэж хэлэхээр нь жаахан бодлоо. Нээрээ ч буузгүй цагаан сар сонин санагдаж байна гээч.

Өчигдөр бараг 11 гээд ажил дээрээсээ гарлаа. Ер нь ингэж оройтох алба байхгүй л дээ. Гэхдээ ажилтай байвал ажлаа, ажилгүй байвал хувийн зүйлээ хийсээр байгаад унаа зогсохоос өмнө л харих болдог доо.

Буудал хүртэл 15-р хорооллын таван давхруудын хажуугаар явах хэрэг гарна аа. Урьдын заншлаар түүгээрээ алхаж байлаа.
Харанхуй шөнө нэг нөхөр байрны хажуугийн зүлэгний хашаан дотор, хананд нэлээн ойрхон, даарсан бололтой бөөвийтөл зогсож байна (Ер нь хүмүүс тэгж зогсдоггүй л дээ). Согтуу юм болов уу. Тэр хүний талаар огтхон ч бодол болсонгүй өнгөрч явсан л даа. Цааш хоёр алхаад байтал бас хайсан дотор (би хажуугаар явган хүний замаар явж байгаа шүү) нэг дөрвөлжин дэлгэц дээр нь нэлээд их жагссан жижигхэн зүйл байх нь зэрвэс харагдав. Ахиад хэд алхангаа би гэнэт инээлээ. Учир нь нөгөө зогсож байсан ах харин цагаан сарынхаа буузыг хөлдөөж зогсоо нь тэр байхыг мэдсэнийх юм байж.
Манаачийн үүргээ сайн гүйцэтгэж байгаа ахыг өрөвдөх ч биш, дооглох ч биш, мэдэхгүй ээ зүгээр л инээд хүрээд, яваан дундаа жаал инээж авлаа.

Ганц үндэсний баяр болохоор хөгшин залуугүй л сайтар бэлтгэж, өнгөтэй өөдтэй, идээ ундаа элбэг хангалуун шинэлэхийг хичээх нь аргагүй.

Буузгүй цагаан сар гэсэн нэг л сониоооон.

Би тvvнд атаархана

Нөгөө ангийн нэг охин дэвтэр дүүрэн англи үг бичээд, доор нь орчуулгыг нь хийсэн байна.

Би болон бусад хүмүүс бүгд л:
- "Энэ юу юм бэ, энэ юу юм бэ?" гэж асууна.
Тэр:
- "Энэ нь нэгэн Энэтхэг киноны доор хадмалаар гаргасан яриа нь юм" гэнэ.
Бас бид асууна.
- "Ингэж яах гэж байгаа юм бэ?"
Тэр:
- "Зүгээр л гоё ш дээ, миний дуртай хайрын тухай кино".
Ахиад бид асууна.
- "Зүгээр л үзчихгүй яах гэж орчуулаад байгаа юм бэ?"
Тэр:
- "Орчуулгыг нь сайн хийгээд TV5 телевизийн киноны албанд өгөх гэж байгаа" гэж байна.
Бид:
- "Яагаад, яах гэж, мөнгө авах гэж байгаа юм уу?"
Тэр:
- "Үгүй, зүгээр л, их гоё кино болохоор валентины өдрөөр хүмүүст үзүүлэх гэсэн юм"
Би нар бүр гайхана.
- "Ямар ч ашиггүй юм бол яах гэж үүнийг хийж байгаа юм бэ?"
...

Тэр их сайхан сэтгэлтэй охин. Түүний хариултанд "зүгээр л" гэдэг үг их байсан бөгөөд тэр нь зүгээр л өөрийн хүсч байгаа зүйлээ хийж байгааг нь илтгэнэ. Тэр зүгээр л хүмүүст сайн сайхныг хүсч байна. Тэгээд тэр хүмүүст үнэхээр сайхан хайрын түүхийн тухай нэгэн түүхийг үзүүлэхийг зорьжээ.

Харин түүний энэ "зүгээр л" үргэлж өөрийн хүсч байгаа зүйлээ хийж байдаг нь намайг атаархуулна.

Би "ө", "ү" vсгийг "e", "v" vсгээр солихоос бvр залхчихлаа

Зарим хүмүүс надад гомдол мэдүүлж байлаа л даа.

- "Чиний блогний чинь ө, ү үсэг гарахгүй байна" энэ тэр гээд байхаар нь би нээх тоохгүй,
- "Харин чиний компьютер чинь unicode-гүй болохоороо танихгүй байгаа юм биш үү" гэх маягийн юм яриад, томроод байсан чинь үнэн учир нь блогт маань байгаа бололтой. Бөөн дөрвөлжин юм байна. Тэгэхээр нь жаал туршилт хийв.

Тэр үсэг гарахгүй байгаа хүүхдийн PC дээр очоод, нэг браузер нээлгэж авдаад өөрийн блогруугаа оруулаад нэлээн хэдэн цаг refresh хийж зогслоо.

Templete табын HTML дотор хамаг юмыг нь өөрчлөн, арга ядахдаа Arial гэдэг бичгийг бүхий л фонт хэрэглэж байгаа газар бүгдэн дээр нь хуулж үзлээ. Болчмоор л санагдаад байхын, болдгүй ээ.

Хэдэн постоо онгичиж онгичиж, мэдэх чадах хүнээс нь асуун байж Arial фонттой үед үсэг зүгээр гарч байгааг нь мэдэв. Харин нөгөө толгойн текст, хажуугийн менюд байх templete-н бичээсүүд маань болохгүй бүр ч илүү зовоочлоо.

Уг нь би зүгээр л виндоузын стандарт фонтын драйвар крилликээр л бичиж байгаа юмсан.
Хүмүүс зөвлөхөөр нь постынхоо бичлэгийг хуулж аваад UniCode-руу хөрвүүлээд буцааж хуулж бас үзсэн.

Болохгүй болохоор нь муухай чигээр нь хаяж чадсангүй "e","v" үсгээр солиод хаялаа. Залхуутай, бас тэнэг ажил байсан.


Танд ийм асуудал гарч байсан уу?
Та ер нь энэ үсгүүдийг яаж бичдэг юм бэ?
Энэ блогспотын CSS тохируулдаг хэсэг гэж байдаг юм болов уу, эсвэл миний оролдоод байсан тэр л HTML ээс өөр юм байдаггүй юм уу?
Эсвэл заавал templete-ээ солих хэрэгтэй юм?
Ер нь яах юм бэ, бүр мэдэхээ байчлаа.

Би их нарийн хүн!

Нарийн хүн гэхээр л мөнгө үрдэггүй, голоо цохьдог, харамч гэж ойлгож болохгүй. Харин мөнгийг зөв зүйлд зарж чаддаггүй хүн гэж би ойлгодог.

Би сүүлийн нэг сарын хугацаан дахь (2006.12.19-2007.01.18) өөрийн төсвийг тооцож үзлээ. Төсвийн бүрдэл нь өөрийн цалин, дээр нь эцэг эх, эгчээсээ авсан багахан хэсгээс бүрдэж байна. Энд 167990 төгрөгийн тухай яригдаж байгаа бөгөөд одоо миний гар дээр нэг ч төгрөг алга (0 заасан). Таны хувьд энэ мөнгө бага мэт санагдаж магадгүй ч ганц бие, дээр нь оюутан надад их л байх учиртай тоо. Тэгэхээр юунд үрэгдсэн болохыг харцгаая.

(дээр нь дарвал томорно!)

Бас энэ сард шинэ жилийн баярууд багтаж байгаа. Гэхдээ би тэгэж хөөрч үрж, цацсанаа санахгүй байна. 3 томоохон баярт оролцсоноо бодоод, нэмээд нэмээд зардал маань 23700 болж байсан.

Мэдээж мөнгө урсгаж, үрэгдүүлж байгаа бүхэн мэдээж чухал зүйл. Жишээ нь Payment багананд байх 20000 төгрөг дүүгийн төрсөн өдөр, 3650 төгрөг нь гэртээ хоол хүнс, саван бок, 00 цаас гэх зэрэг зүйл авахад голдуу зарцуулагдсан байна (Хамгийн зөв зарцуулалт).

Тооцсоор байтал 38840 төгрөг хаашаа орсоныг нь мэдэхгүй л алга болгочихож. Бүр түрүйвчгүй болохоор мөнгө алга болоод байгаа юм байлгүй гэж бодоод авлаа. Одоо гайгүй байхаа. Оо тийм нэг хүнд 15000 төгрөг зээлсэн байна. Түүнийг юу гэж тэмдэглэхээ мэдэхгүй орхиж байсан юм. Тэгэхээр 38840-15000=23840 (миний хувьд асуултын тэмдэгтэй хэвээрээ). Хулгайд алдаж, хаяж, гээгдүүлээгүй нь үнэн болохоор энэ хэсэн онцыг шаардлагагүй зүйлд үрэгдсэн байх нь.

Энэ бүхний эцэст өөртөө бүлтийлгэх юу ч үгүй байгаа нь л сонин. Энэ л миний нарийн хүн гэдгийг харуулаад байгаа юм.

Үрсэн мөнгөндөө санаа зовсондоо биш зөв, өөрийн хүсч байгаа зүйлдээ зарцуулж чадаагүй байтал мөнгөгүй болж байгаадаа дундуур байна.

Ингэж данс хөтөлснөөр би юунд мөнгөө илүү үр дүнгүй үрж байгаа, миний орлогыг юу юу бүрдүүлж байгаа гэдгээ мэдэж авлаа.

Бусад хүмүүс мөнгийг хэрхэн олох вэ гэдэг дээр нэлээд санаа зовж явдаг. Харин би хэрхэн зөв үрэх вэ гэдэг дээр санаагаа зовоож, суралцах хэрэгтэй юм байна гэдгээ мэдлээ. Тэгэхээр дараа сараас өөрийн хэрэгтэй зүйлээсээ эхлэн худалдан авалт хийж эхлье! Яагаад гэвэл орлого маань хязгаартай тул дуусч л таарна, түүнээс өмнө ингэе.

Танд л гэж хэлэхэд их хүч гаргахгүйгээр орлогоо нэмэгдүүлэх (зардлаа багасгах) арга энэ юм байна шүү. Өдөр бүрээр тооцоод үзээрэй гэж зөвлөе. Сараар, долоо хоногоор тооцох юм бол сүүлд нь хэдний өдөр юунд үрсэн нь мэдэгдэхээ байчихна шүү.

Энэ бүхнийг бичиж төвөг удахын учир нь таныг мөнгөө үрэхгүй дараад бай гэсэндээ биш, шаардлага багатай зүйлдээ бага мөнгө зарцуулхад чинь л туслах гэсэн юм.

Хамтдаа суралцая!

Миний бичиг үсгийн соёл

Олон хүн блогтоо ингэж бичсэн байхыг үзлээ. Таньдаг, таньдаггүй.

Энэ тухай бас бичих болсон шалтгаан байна аа. Учир нь блогтоо нэг найзыгаа гуйн байж анх удаа санал (comment) бичүүллээ. Найз маань үнэн үгтэй шударга залуу тул миний захианы сайхныг нь магтаад, алдаа оноотойг нь шүүмжилсэн байв. Мэдээж тэр шүүмжийн шалтгаан нь миний бичиг үсгийн соёл дутмаг байдал, алдаатай бичих байлаа.
Би анхны саналаа авсандаа баяртай байх нь гарцаагүй. Миний дутагдалтай талыг шүүмжилсэн болохоор бас ч давгүй, бодууштайд тусч байлаа.


Анхлан нэгдүгээр ангид орсон цагаас эхлэн тэр үеийн сургалтын системийн баримтлалаар монгол бичигийг үзэж гарав. Дүрэвдүгээр ангийг дуусан дуустал нүдүүлж, нүдүүлж байж тавдугаар ангидтай золголоо. Эндээс эхэлж крилл үсэгтэйгээ золгов оо. Тэр нь бараг шинээр бичиг үзэж байгаа мэт санагдаж байсан. Сургуульд орохдоо крилл үсгээр уншдаг орсон (бахархах зүйл биш л дээ, хүүхэд бүр л уншдаг ордог) минь ч бүр бараагүй болсон байв.

Миний энэ явцгүй байдлыг ээж мэдэж, надад багшилж гарав. Ээж маань бага ангийн багшийн мэргэжилтэй тул (тухайн үед өөр ажил хийдэг байлаа) намайгаа ч нэг гэгээрүүлчихтэйгээ байх нь мэдээжийн хэрэг. Бүтэн хоёр сар ноцолдож, гурван дансны дэвтэр (тухайн үед дэвтэр ховор ч юм уу эсвэл үнэтэй байсан байх) дуусгаж байж, би гэдэг хүн хэдэн үг холбоод биччихтэйгээ боллоо. Ингээд нэлээн хугацаанд сэтгэл амар давхих нь тэр.

Тэгээд бас манай ангийг багш монгол хэл, уран зохиолын багш, дээр нь эрэгтэй хүн байсан болохоор хичээлийн цагаар ангийн ажил энэ гээд олигтой ордоггүй, заасан үед нь бид нэг их анхаардаггүй байж дээ. Хичээл заадаггүй гэж ангийн багшаа муулдаг би алдас болох вий дээ, бидний л төлөө санаа нь зовдог байсны дээр, мэдээж програмынхаа хичээлийг заасан л байгаа.

Ингээд миний бичиг үсэтгэй болсон түүх өндөрлөв өө. Надад бичиг үсэг заасан тэр бүх хүмүүст талархая.

Өөрийгөө өмгөөлөх аястай юм бичсэн шиг санагдчихлаа. Хүнээс заасан, хэлсэнийг нь бүрэн сурч чадаагүй миний л муугийнх шүү дээ.
Ер нь би гадаад хэл, хэл бичигтээ муу гэдгээ хэлчихье. Энэ талаар одоо юу бодож байгаагаа бодож байгаад дараа дорвитой бичье.

43. Хайртай гэж хэлэх ЯАГААД хэцүү байдаг юм бол оо?

Энэ үг яагаад амнаас гарахдаа нэг зүйлээр таглуулаад, бөглөрөөд байдаг юм бол оо гэж нэлээд бодож үзлээ.
Учир нь сүүлийн 4 сарын хугацаанд миний ээж ажлын болон хувийн шугамаар хотод нэлээн хэд ирээд амжив. Ингэж ирэх бүрийд би ээжийгээ саначихсан, тэгээд бас ээждээ эрхэлмээр, зүгээр л яриаг нь сонсхоор сайхан сэтгэлд нэг л дулаахан байхыг нь мэдэрдэг байлаа. Энэ боломжийг ашиглан ЭЭЖЭЭ БИ ТАНЬДАА ХАЙРТАЙ ШҮҮ гэж хэлмээр байсан ч нэг л болж өгдөггүй, хэлж чаддаггүй байлаа.

Саяхан нэг ангийнхаа охинтой ярилцаж байгаад энэ сэдвээр яриа өрнүүлсэнд тэр ч бас өөрт нь ийм зүйл тохиолддог байсан тухайгаа яриад эхэндээ хэлэхэд хэцүү байсан, одоо үргэлж ээждээ инэж хэлдэг болсон. Тэгэхэд нь би надад энэ үгийг хэлсний дараа ээж маань бүр яваад өгчих гэж байгаа юм шиг хэцүү, нэг муу юмыг зөгнөөд байгаа юм шиг санагдаад байдаг юм гэвэл үгүй дээ огт тийм биш энэ үгийг байнга хэлж байх хэрэгтэй сайхан үг, хүмүүс хайраар дутаж амьдараг болохоор бие биенээсээ үргэлж хайрыг хүсч байдаг юм гэж хэллээ. Тэгэхэд энэ зүйл ганцхан надад тохиолддог байсан биш болохыг ойлголоо.

Ер нь би хамгийн анх энэ зун өөрийн төрсөн өдрөөрөө утсаар хүчлэн байж тэр үгийг хэллээ. Хүчлэн байж хэлсэн болохоор амжилтанд хүрсэнгүй. Яриан дунд хавчигдаад бараг анзаарагдалгүй өнгөрсөн бололтой. Харин энэ бүтэн сайнд мөн утсаар ЭЭЖЭЭ ХҮҮ НЬ ТАНЬДАА ХАЙРТАЙ ШҮҮ гэж хэлээ. Сэтгэл гаргаж хэлсэн болохоор ээжид хүрсэн бололтой. Түүний дараа дотроос нэг юм гараад явах шиг л сайхан, амгалан, сэтгэл дүүрэн болж байлаа. Намайг төрүүлж өсгөсөн эхийнхээ багахан ч гэсэн ачийг хариулж байгаа юм шиг бахархалтай.
Энэ ХАЙРТАЙ гэдэг үг миний дотороос ундран гарч байдаг, уулзах болгондоо хэлдэг, унтах болгондоо санадаг үг байх ёстойг ухаарлаа.

Та ээждээ хайртай гэж хэлж байсан уу? хайртай гэж хэлдэг үү?
Би Таныг ч гэсэн оройтсон хойно нь бүү харамсаасай гэж би хүсч байна.

Хүүгээ гэсэн сэтгэлээр ээж минь
Алсын нутагтаа суугаад
Санчигныхаа үсийг бууралттал
Саравчлан харуулдаж байгаа даа

4. Арчаагүй сул дорой БИ

Өнгөрсөн зун юм байна, би нэг хичээл дээр нэлээн оройтож ороод хойдхон талын ширээнд чимээгүйхэн суув. Дэвтэр балаа гарган багшийн заах хичээлд анхаарлаа төвлөрүүлэх чимээгүй харж суулаа. Гэнэт миний урд ширээнд жинхэнэ миний мөрөөдлийн охин сууж байхыг анзаарлаа. Ягаан ээмэгтэй, ягаан цамцтай, ягаан сандальтай тэр охин үнэхээр л үзэсгэлэнтэй. Хацар даган унжуулсан урт хар үсийг нь ширтэж байна гэдгийг мэдсэн юм шиг байн байн надруу эргэж харахад нь харц тулгарахаас айсан би нүүрээ буруулаад л би гэж.

Бодвол би таалагдаж байгаа бололтой. Тэгээгүй бол яалаа гэж байн байн эргэж харах билээ гэж бодон өөрийгөө хөөргөнө. Юу ч болоогүй байхад миний зүрх түг, түг цохилоод хачин сүртэй байлаа. Тэгээд би хичээлийн дараа энэ охинтой танилцъяа гэж бодоод хичээлдээ анхаарах нь бүү хэл түүнтэй ярилцаж байгаагаа төсөөлж эхэллээ. Түүний хэн болох, хаана сурдаг, юунд дуртай гээд бүгдийг нь асууж байна гэж.

Намайг мөрөөдөлдөө автаж байх хооронд 2 цагийн хичээл дороо дуусчихсан завсарлаж байлаа. Нөгөө охин босч өнгөрөөд явахад би дуудааж танилцах шалтаг хэлж чадалгүй явуулчихлаа. Ай яа хайран боломжоо үгүй хийлээ гэж гутарсан би тайвшрах санаатай хажуугийн ханан дээрх саяхан үзэж байсан "Да Винчийн Код" кинон дээр гарч байсан "Бурхадын зоог" гэдэг байхаа тэр зургийг ажин зогслоо.

Тэгсэн нэг мэдсэн миний хажууд нөгөө охин ирчихээд нөгөө зургийг тайлбарлаж өгч байна. Би бүр пал хийгээд юу яриж байгааг нь сайн ойлгоогүй тэнэг юм шиг балмагадан зогсож байсан гээч. Өө тийм үү гэх маягийн хариулт хэлээд яриа өдөхийн сүйхээ байхгүй хоёр дахь боломж алга болголоо. Сүүлд мэдэхнээ тэр охин СУИС-ийн уран зургийн ангид сурдаг гэнэ.

Надад хэдэн боломж хэрэгтэй юм болоо гэж болож эхэллээ.

Хуучин бичлэгээсээ

Хуучин блогоо устгахдаа бичлэгүүдээ авч үлдсэн юм. Хуучин юм ул болж, шинэ зүйл зул болох ёстой ч би хуучин зүйлстээ хайртай юм шиг байна.

Би энэ блог хаягийг 2006/07/16 өдөр нээсэн юм байна. Нээснээс хойш нэлээн удаан сөхөж харалгүй явсан байна.
Уг нь би анх нээгээд нэлээн сэтгэд хөдөлсөн, олон зүйлийн тухай бичиж байя гээд бичих сэдвүүдээ бөөгнүүлж байсан юм. Харин долоо хоногийн өмнө захирал Японоос ирээд блог хөтлөх тухай дахин сануулахад би бас л нөгөө блогоо нээж байсан үе шигээ догдлон нөгөө дээр үед хөтлөж байсан бичих сэдвүүдээ төлөвлөсөн файлаа хайж оллоо. Тэнд юу бичсэн байхыг харвал

1. Монгол орны хөгжлийн гарц хаана байна

2. Хорвоо хоёрхон өнгөтэй ажээ

3. Хүн 5-хан мэдрэхүйтэй.

4. Арчаагүй сул дорой БИ

5. Амьдралын зорилго, миний амьдралын үнэ цэнэтэй зүйлс

6. Улс төр, тэнд байгаа хүмүүс, бидний нийгэм

7. Чингис хаанаасаа суралцаж амьдарцгаая!

8. Залхуурал хүн төрөлхтөнийг аварч байна

9. Бид эргэж ирэх үү? Сансар огторгуй, хүрээлэн байгаа орчин

10. 800-н жилийн шоу, Жаргалсайханыг өмөөрөхүй.

11. Хогийн савны үйлдвэр би барина даа

12. Бид давхар баян (эрднэс, дээр нь хог, тэгээд бид), хогтой хот

13. Иргэний хөдөлгөөний итгэл зориг

14. Мөнгөнд дургүй хэн байхав (манай сургуулийн охин, 100 төг)

15. Манайхан уух дуртай. 25 Алтай ...

16. Өөрийгөө танихуй. Магисрт сурах эгчийн зөвлөгөө

17. Шилдэг зөвлөгөөг сонслоо, мэдлээ, тэгээд яаж амьдралдаа хэрэгжүүлэх вэ?

18. Амьдрал юун дээр тогтдог юм бэ?

19. Хүсэл тачаал, секс, ..., eagleTV, гэрэлд орсон гөрөөс нүд нь гялбаад юу ч хардаггүй тэгээд үхдэг

20. Та өртэй юу? Өөртөө эхлээд төлөх

21. Надад зориг алгаа ... (Сонины булан хөтлөх тухай)

22. Монголчууд ууртай, уурлахад бэлэн явдаг, уурлах зан чанартай, ...

23. Өнгөрснөө мартаж ирээдүйдээ сэтгэл дүүрэн алхах

24. Миний бичгийн соёл, алдаатай бичих байдал

25. Та яаж анх тамхинд орсон бэ? 40 өдөр хийх сайн зүйл, сайн зуршил, сайн хэвшил, аз жаргал, сайхан амьдрал, ...

26. Баячууд яагаад баян байдаг юм бэ?

27. Та өөрийгөө худалдаж чадна

28. Хэнд ч мөнгө бүү зээлдүүл, ...

29. Би хэнд итгэх вэ? Kim Woo-Choong авилгал авсан юм уу? Гүндалай номынхоо санг дуусгаж байсан гэсэн

30. Хэрэв надад чи хэлбэл би мартана, үзүүлбэл би санана, хийлгэвэл би сурна ...

31. Эх хээр алаг бол хүү нь шийр алаг гэж үү?

32. Миний эхнэр цэцэрлэгт байгаа. Та эхнэрээ хаанаас хайж байна баарнаас уу, сонирхдог бүжгийнхээ клубээс үү?

33. Шинжлэх ухааны хөгжил ба нийгмийн ганцаардал

34. Таны зорилго юу вэ? Танд ер нь зорилго байна уу?

35. Аяганы дээрээс амьдралаа харах, доороос харах. Хөлгүй хүнийг харах хүртлээ би гуталгүйдээ гутарч явлаа.

36. Сурсан бүхэн эрдэм сураагүй бүхэн балай

37. Ирээдүй өнөөдрөөс эхэлнэ, өнөөдөр өглөөнөөс эхэлнэ

38. Бүрээг удаан дугаргах хүсэл минь

39. Сайн ажилчин байх уу, ...

40. Итгэл, үнэн, ирээдүйдээ итгэх итгэл

41. Бодол хүсэл, биеийн хүсэл хоёр байнга зөрчилдөж байх юм даа

42. Би цөс ихтэй монгол хүн ажээ

43. Хайртай гэж хэлэх ЯАГААД хэцүү байдаг юм бол оо?

гэсэн олон янзын сэдвүүдийг хамарсан байх юм.
Энэ бүгдийг бүр дээр бичихээр төлөвлөж байсан болохоор одоо зарим нэгийг нь санадаггүй ээ. Жишээ нь "42. Би цөс ихтэй монгол хүн ажээ" гэсэн гарчгийн доор юу бичих гэж байсан юм бол доо.

Хэдий их төлөвлөж байсан ч ажил амьдралаа цохицуулж чадахгүй явсаар өдий хүрсэн байна. Намайг хөдөллөхгүй байрандаа байгааг мэдсэн юм шиг захирал дотроос хатгах шиг л үнэн үг хэлж байсан болохоор бушуухан блогоо үргэлжлүүлэн хөтлөхөөр шийдлээ.

За юутай ч би та бүхэнтэйгээ энэ болон түүнээс цааших олон зүйлийн талаар өөрийн саналаа хуваалцмаар байна.

Дахин блог нээсэн минь

Дээрээс хойш би блог сайтдаа RSS feed хийх тохиргоог нь тааруулах гээд чадахгүй бүр уур хүрч байлаа. Сэтгэл дундуур байсан болохоор бичлэг нэмэхгүй хаячихсан юм. Тэр чигээр нь хаячихаад шинэ блог нээе гэхээр нэрэнд нь болоод жаахан харамсаад ...
Тэгтэл өнөөдөр гэнэт DELETE THIS BLOG гэдэг бичиг сонголт байдгийг саналаа. За шинээр нээгээд үзье, асуудлаа шийдвэрлэсэн байх гэж найдаж байна.